










Hoop julle geniet my kiekies net soos ek geniet om dit te neem en te deel.
Lollagroete, tot later xx
Hoop julle geniet my kiekies net soos ek geniet om dit te neem en te deel.
Lollagroete, tot later xx
So is nog ‘n Donderdag amper verby – daar is soveel wat ek nog wou doen vandag en nie by uitgekom het nie. Heeltyd besig en tog voel dit of ek niks vermag het vandag nie. Julle sien, dis omdat ek ‘n LollaRusSoBietjie NoWorkAllPlay MoreIsNog-i-Dag fase beleef. Oooh en ek kla nie, ek het ‘n groot dankbaarheid vir my hier-en-nou.
Daar is so baie stories in my kop. Ampetjies soveel as die derduisende kiekies in my argiewe. En ek wil vir julle vertel. Sommer van alles. Van my maats wat ek Saterdag gaan sien (opwinding!!!). Van hoe mooi gisteraand se super-maan was (maar baie van julle sou self gesien het, en ja ek gaan ‘n foto hier oplaai). Van hoe die koue meeste dae hier in my bobene loop sit en dan daar klou soos ‘n blerrie brandneutel (het ek dit reg gespel?)
Ek wil julle vertel van die mooiste, sagte pienk hekel-koei wat my liefdogter nou-nou in my arms kom druk het. Om nie eers te praat van my uitsien na nog ‘n hartsvriendin se boodskappie wat eersdaags óf via watsop óf epos al die pad van Engeland af hier na my toe gaan padmaak.
Daar is so baie om nog te leer. Om te weet. En om oor opgewonde te raak. Ek wil julle nog vertel hoe ek geregistreer het vir ‘n kursus wat my sal voorberei om klas te gee – Engels as ‘n Buitelandse taal. Hoe ek vermoed dat dit tans ‘n baie gewilde opsie is vir mense wat meer flexible wil leef, maar dat dit ook meer uitdagend is as wat ek gereken het dit sou wees.
En om nie eers te praat oor die aaklige slaggate op ons paaie nie – gisteroggend so mik-mik en swenk-swenk werk toe en later weer huistoe gery. Ons Suid-Afrikaners is verseker op-boos oor ons nou so gereeld moet sit en krag-wag. Ooh ja, en dan nog die aaklige lugbesoedeling. Veral die laaste week of drie sien ‘n mens sommer weer die lae en lae vuil lug. Dit maak my benoud, ek ril as ek dink ons asem hierdie lug elke dag in.
Sommige dae dink ek ons mensdom maak darm maar ‘n groot gemors – ons is so slim en tog so dom.
Ma is in 2006 oorlede. Daar is steeds dinge in my huis wat my aan haar herinner. Toe ek vanoggend nie my boskasie getem kry met ‘n borsel nie het ek maar een van ma se hekel-mussies (eintlik die enigste ene wat ek nog het) op my kop gesit. Julle sien, ek bly maar ‘n mussie-girl. Dit was so lekker om ‘n ietsie van Ma so naby my te hê.
Ek weet dis nie ‘n Woordlose Woensdag nie maar hier is nog ‘n maankiekie.
Die naweek lê voor en al voel ek of ek ‘n hele dag lank kan slaap gaan hierdie ene ‘n besige een wees. Places to go, friends to see, pretty coffee to drink and so on and so on tralalaleeeee. Gesels later weer. En, soos die Pouvanger altyd gesê het, “Laat dit Juig”.
#wordlesswednesday #Photochallenge #blogging #pictures
#wordlesswednesday #photos #photoblogging
#wordlesswednesday #photography #photochallenge
#wordlesswednesday
Trees are sanctuaries. Whoever knows how to speak to them, whoever knows how to listen to them, can learn the truth.
Herman Hesse
Ek het so rukkie terug geskryf oor my liefde vir bome, sien skakel hier onder:
https://lollasegoete.com/2022/01/02/sonder-begin-of-einde-my-liefde-vir-bome/
Ons was die afgelope naweek na die Hasiepark toe hier naby ons. Iemand by die Saterdag mark gaan ondersteun en toe ‘n entjie gaan stap. Ek kan myself verloor so tussen bome. Dis kiekies en nog kiekies, ooeeee aaahhh en nog ‘n kiekie, bietjie vat-vat en boomdrukkies uitdeel. Pure lekkerte. Die Ingelsman het half iesiegrimmig maar ooh so geduldig saamgestap. Wat ‘n heerlike oggend!
In die koelte van 'n groot ou boom
wil ek vir oulaas stilraak, wegraak
tussen verstrengelde takke vol blaarbehangsels,
vertakkings van gister se gisters.
Lig, soos 'n veer.
Stof.
Net stof.
Onder 'n groot stokou boom.
LollaseGoete
#lollasekiekies #lollaseboomstories #lollasegoete
#wordlesswednesday #photosonly #photography #photographs #nature #kleurvolkreatief #KLeurvoLKriatief #spider #clouds #flowers
Daar is vir my min dinge so mooi soos ‘n kosmosblom. Wat baie mense (selfs boere) as ‘n indringer of onkruid sien, ervaar ek as een van Moeder Natuur se mooiste musieknote.
Kosmostyd in Suid-Afrika is mos maar die herfs-en-winterklok. Dit vertel vir ons sonskynkinners dat die koue dae oppad is. Is dit net ek, of voel jy ook dat die kosmosse die laaste paar jaar gedy het? Ek self het nie ervaring van kosmos oor die Kaap provinsies en/of Natal nie. Maar die Vrystaat en selfs Gauteng verander in die mooiste sprokieswereld wanneer die kosmosse hulle opwagting maak. (Is daar dalk van julle wat meer kan vertel oor kosmos in ander dele van SA?)
Hierdie kleurryke, delikate blomme is oorspronklik afkomstig van Sentrale- en Suid Amerika, Mexiko, en die Wes Indiese Eilande. Daar word gereken dat die plant sy weg na Suid-Afrika gevind het in perdevoer tydens die Anglo-Boereoorlog. Ek is dankbaar. Die blommetjies is jaarliks ‘n natuurlike anti-depressant. Watwou, hulle maak my so opgewonde dat ek selfs in die ry begin hol – gewapen met my selfoon of kamera – nog voor die tjor behoorlik stilgehou het. Saam met vriendinne het ons al op ons ruê en pense tussen die kosmosse gelê. Elkeen het haar gunsteling. Daai diep persrooi skaarser ene sal my vir ewig aan Rach laat dink. En die spierwittes is soos blaartjieprinsesse.
Ek het hier bo net ‘n handjievol van my fotos gedeel. Hierdie tyd van die jaar is mense seker al kosmosvoos want danksy sosiale media en ywerige reisigers is daar nie ‘n tekort aan die mooiste kosmosfotos nie. Maar hierdie is myne. Geneem met my snapper, my hande en my oë. Al lankal tred verloor met die moontlike hoeveelheid kosmoskiekies, ek reken net mens kan nooit ooit teveel kosmos fotos hê nie.
‘n Paar jaar terug stuur ‘n hartsvriendin vir my ‘n kosmosfoto uit Engeland – die gesig seker so groot soos my handpalm. En hier dog ek dat net ons hier in SA hierdie blomme huisves. Terwyl ek bietjie op die web rondkrap vir prente en inligting oor die besonderse gunstelingblom, leer ek ook dat daar verskeie variante van kosmos is. En veel meer kleure, nie net die pienk en wit skakerings wat aan ons bekend is nie. Volgens https://gardenia.net is daar sjokolade kosmos (cosmos astrosanguineus), die cosmos bipinnatus of Mexikaanse Aster en ook die geel en oranje cosmos sulphureus.
Een nadeel van speel (of vry) in die kosmosplate is daai geniepsige vasklouers – die knapsekêrel. In Engels bekend as black-jacks of hitch hickers, klou hulle verbete aan jou klere (of jou vel), in jou ore en jou hare, aan jou skoenveters. En net wanneer jy dink jy het die laaste ene raakgevat kry jy nog ‘n laaste, onverwagste steek om jou te herinner aan al die kosmos pret en plesier.
Vir nou eers oor-en-uit
Lolla-groete
NS: ek noem weer dat ek glo soos wat my blog groei daar nog vele meer kiekies van kosmosse sal wees, nes sonneblomme, wolke en bome (onder andere). Dankie dat jy hier saam op my blad kuier.